خدا انسان را آفرید تا همدمش شود
انسان در بهشت همدم خدا بود
اما چون فرشتگان از روی فطرت نه اختیار
چون در بهشت فقط خدا بود و بس
و برای انسان مسیر دیگری برای رفتن نبود
خدا انسان را بسیار دوست میداشت
آنقدر زیاد که خواست انسان
به اختیار خودش خدا را برگزیند
پس او را به زمین فرستاد
جایی که مسیر دو راهه میشود
راهی به سمت خدا
راهی به سمت دنیا
خدا انسان را به دنیا فرستاد
و در دلش می گفت
حتما او نیز عاشق من است
مطمئن به سمت دنیا نمیرود و مرا بر می گزیند
اما انسان آمد به زمین
در میان همه دو راهی ها دنیا را انتخاب کرد
گاهی به دنیایی که میخواست نمی رسید
و غرش را به جان خدا می زد
گاهی حسرت دنیای دیگران عذابش میداد
و خدا را مقصر می کرد
گاه گداری با خدا حرف میزد
اما فقط برای اینکه او را به دنیایی که میخواهد برساند...
گاهی دلم برای خدا میسوزد ...
گاهی حس میکنم هیچ دلی تنگ تر از دل خدا نیست ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: